.jpg)
Υπάρχουν κάτι κληρικοί, "παπάδες" κατά το λαϊκότερο, που ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, γεμάτο "θεωρίες", ενίοτε ανασφάλειες, σύνδρομα, μιζέρια, καθωσπρεπισμό, δασκαλίστικη διάθεση, πολύ κατάκριση (υπό τον μανδύα της "πατρικής συμβουλής") και γεμάτοι υποκρισία...
Υπάρχουν και άλλοι παπάδες που είναι "λεβεντοπαπάδες", που δεν θεωρούν ότι όλα στη ζωή είναι επίπεδα, δεν διστάζουν να ρίξουν και ένα... τσάμικο ή μια ζεμπεκιά, να γελάσουν, να φερθούν - δηλαδή - ως φυσιολογικοί άνθρωποι.
Από τη μία οι μίζεροι και οι δυστυχισμένοι (άρα και αποτυχημένοι στην αποστολή τους), χωρίς να μπορούν να ταυτιστούν με την εποχή τους, παραμένουν σε πρακτικές και... μυαλά σκοταδισμού και από την άλλη οι πρόσχαροι και χαμογελαστοί κληρικοί, που τους βλέπεις όλος ο κόσμος να τους εκτιμά και να βοηθά στο έργο τους...
Οι πρώτοι είναι επικίνδυνοι γιατί παίρνουν στον λαιμό τους ανυποψίαστους ανθρώπους που επέλεξαν να εναποθέσουν μέρος της ζωής τους στην "πνευματική" τους καθοδήγηση. Οι άλλοι, αν μη τι άλλο, δεν θα κάνουν κακό σε όσους τους προσεγγίσουν.
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις ένα βίντεο που ο 72χρονος παπα-Γιώργης από τα Γιάννενα "πετάει" χορεύοντας Τσάμικο. Να ζήσεις παπά μου!
