Η ζωή που περνά και χάνεται… (άρθρο)

Τους στίχους του Σταμάτη Σπανουδάκη που τραγουδήθηκαν από τον Γιάννη Πάριο, θυμήθηκα σήμερα, αναλογιζόμενος ότι η ζωή μας περνά και χάνεται και εμείς ξοδευόμαστε σε καβγάδες πολλές φορές ανούσιους.

Η ζωή περνά και χάνεται, οι παιδικοί μου ήρωες φεύγουν ένας-ένας από τη ζωή και δεν ξαναγυρνούν. Μένει μόνο η ανάμνηση τους που και αυτή ξεθωριάζει χρόνο με το χρόνο.

Ηθοποιοί, τραγουδιστές, ποιητές, συγγραφείς, ποδοσφαιριστές, οδηγοί αγώνων φόρμουλας, πολιτικοί, γνωστοί, φίλοι, γονείς έφυγαν και φεύγουν καθημερινά παίρνοντας μαζί τα καλύτερα μας χρόνια που έλεγε και ο τελευταίος αναχωρητής ο υπέροχος Λουκιανός Κηλαηδόνης. Έφυγαν ο Αλεξανδράκης, η Καρέζη, η Βλαχοπούλου, ο Τσιτσάνης, ο Καζαντζίδης, ο Ξυλούρης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Ανδρέας, η Μελίνα, ο Πρίνς, ο Λέοναρντ Κοέν, ο Μπόουι, o Πίτερ Σέλερς, ο Άϊρτον Σένα, ο Τζόρτζ Μπέστ, ο άτυχος φίλος μου Μπάμπης, πολλοί άλλοι ήρωες της νιότης μου και τελευταίος ο πατέρας μου.

Ίσως θα πρέπει να μείνουμε περισσότερο στους στίχους αυτού του τραγουδιού και να διδαχτούμε.

Λένε:

Η ζωή περνά και χάνεται χάνεται…

Όσα πέρασαν δεν μείνανε…

Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα…

τ΄ αύριο ονειρευόμουνα…

Δημήτρης Κων/νου Ταρατσίδης

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και...  μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

InVeria.gr