Άρον - άρον χαράτσωσον αυτούς!

Άρον-άρον χαράτσωσον αυτούς!!! Έτσι προέκυψε ο νέος φόρος στα ακίνητα πάνω που μας έλεγε ότι δεν θα εξαγγείλει νέα μέτρα στη ΔΕΘ. Δεν έχει τέλος αυτό το τέλος! Πού να φανταστούμε ότι το «ντου» Βενιζέλου ήταν το «χαράτσι» κωδικοποιημένο.
Για πότε έγινε υπουργική σύσκεψη, για πότε το αποφάσισαν, για πότε το ανακοίνωσαν βαρυσήμαντα, ούτε κι αυτοί δεν κατάλαβαν. Διότι αν καταλάβαιναν θα ήξεραν να απαντήσουν και στις ερωτήσεις… Όπως στην πολύ απλή: Ποιος και πώς θα πληρώσει το φόρο που θα στείλουν με τη ΔΕΗ; Οι ενοικιαστές ή οι ιδιοκτήτες; Αμηχανία και σιωπή από τους κυβερνητικούς παράγοντες…

Έλα ντε. Αυτό ούτε που το σκεφτήκαμε σου λέει, ως ενδεχόμενο εκκρεμότητας. Ρώτα-ρώτα οι δημοσιογράφοι, τελικά χθες το μεσημέρι (μετά το καθιερωμένο 24ωρο δηλαδή) το διευκρίνισαν με πολύ σοφία: Οι ιδιοκτήτες!!! Όλες αυτές τις ώρες όμως που μεσολάβησαν, το πολύ απλό και αυτονόητο έμενε αναπάντητο και αδήλωτο τηλεπτικώς!
Καλέ, σας παρακαλούμε, μην βγαίνετε ντιπ στα τηλεπαράθυρα, μας εκνευρίζετε, μας χαλάτε τελείως τη μέρα...

Αλήθεια, ποιος και πώς θα πληρώσει τον φόρο για τα δημόσια, τα δημοτικά και τα εκκλησιαστικά ακίνητα; Λέμε τώρα…

-  Έχουμε πόλεμο και πρέπει όλοι να πληρώσουμε για τα πυρομαχικά μας είπε ο πρωθυπουργός. Να δείτε που αυτοί είναι ικανοί να βγάλουν και προμήθεια από το «πολεμικό χαράτσι».
Έχουμε πόλεμο είπε ο πρωθυπουργός. Και είπε την αλήθεια. Μόνο που ο πόλεμος θα είναι εμφύλιος. Η κοινωνία στα χαρακώματα και η κυβέρνηση στα… τακνς.

- Καλή χρονιά στους μαθητές που μάζεψαν πάρα πολλές ευχές χθες από τους πολιτικούς. Πάντως η χρονιά άρχισε καλά για τα παιδιά... Ξαλαφρωμένα! Με τα χέρια στην τσέπη πήγαν, με τα χέρια στην τσέπη έφυγαν. Όχι όπως παλιά που τα φόρτωναν από την πρώτη μέρα βιβλία και έγερναν σαν λυγαριές τα καημένα μέχρι να πάνε σπίτι…

-  Μια που το θυμήθηκα, και καθότι το χιούμορ μόνο μας έμεινε σ’ αυτή τη χώρα, θυμάστε τη διαφήμιση μη κυβερνητικής οργάνωσης για τα παιδάκια της Αφρικής που δεν έχουν τετράδια και σχολικό υλικό και μας καλούν όλους εμάς να συνδράμουμε για να μπορέσουν να μάθουν γράμματα; Τώρα οι όροι αντιστρέφονται και η μαύρη  δόλια μάνα της τρίτης χώρας φωνάζει το παιδί της και του λέει: «Αμπντούλ, διάβασε τα μαθήματά σου αγοράκι μου, μην είσαι αχάριστος… Τα παιδάκια στην Ελλάδα ούτε βιβλία δεν έχουν».

Από την στήλη της Σοφίας Γκαγκούση στην εφημερίδα «Λαός» "Μουρμουρίζοντας..."