Αυθυποβολή εναντίον ασθένειας

Αυθυποβολή εναντίον ασθένειας...

Η αυθυποβολή είναι γνωστό πως ασκεί μία από τις πιο ανεξήγητες και ισχυρές επιδράσεις στον οργανισμό μας. Είναι μια απόφαση που παίρνουμε για τον εαυτό μας συνειδητά ή υποσυνείδητα η οποία έχει τέτοια ισχύ ώστε να αλλάζει τη λειτουργία του σώματός μας.

Η αυθυποβολή έχει αποδειχθεί πως μπορεί να θεραπεύσει μέχρι και τον καρκίνο αλλάζοντας σε τέτοιο βαθμό το σώμα του ανθρώπου ώστε ο καρκίνος να μην μπορεί πια να το αναγνωρίσει.

Για να εξηγήσω καλύτερα τη σημασία της θα αναφέρω ένα είδος βασανιστηρίων που χρησιμοποιούνταν στον πόλεμο. Το θύμα δεμένο και ακινητοποιημένο σε ένα κρεβάτι με κλειστά τα μάτια, τοποθετούνταν κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα τέσσερα άκρα του να προεξέχουν από το κρεβάτι. Κάτω από το κρεβάτι υπήρχαν τέσσερα δοχεία με νερό, ένα κάτω από κάθε άκρο. Με μία καρφίτσα τρυπούσαν ελάχιστα τα τέσσερα άκρα του θύματος ενώ παράλληλα ξεκινούσαν να στάζουν σταγόνες νερού μέσα στα δοχεία ώστε το θύμα να πιστεύει πως πρόκειται για το δικό του αίμα που στάζει. 

Αυτό συνεχιζόταν για κάποιες ώρες. Όταν οι σταγόνες σταματούσαν να ακούγονται το θύμα νομίζοντας πως έχασε όλο του το αίμα, πέθαινε. Ωστόσο στην πραγματικότητα δεν είχε χάσει ούτε μια σταγόνα αίματος. Με το παράδειγμα αυτό ουσιαστικά επαληθεύεται η φράση «είσαι όσο υγιής αισθάνεσαι» καθώς και μέσα από νέες έρευνες αποδεικνύεται πως το μυαλό μας έχει τη δύναμη να μας αρρωστήσει ή και να μας θεραπεύσει ανάλογα με το πώς το χρησιμοποιούμε. 

Σημαντικός, λοιπόν, παράγοντας πρόκλησης εμφράγματος και εγκεφαλικού είναι η αυθυποβολή. Σύμφωνα με νέα μεγάλη μελέτη οι άνδρες που πιστεύουν ότι διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα μπορούν να ζήσουν περισσότερα χρόνια από τους απαισιόδοξους.

Επιπλέον σύμφωνα με 15ετή έρευνα σε 2.816 ενηλίκους που δημοσίευσαν στην επιστημονική επιθεώρηση Annals of Family Medicine ερευνητές του Πανεπιστημίου Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης οι άνδρες που πίστευαν ότι αντιμετώπιζαν χαμηλότερο του μέσου όρου κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα είχαν 70% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακή νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο ακόμα και όταν ελήφθη υπόψη ο αντικειμενικός κίνδυνος που διέτρεχαν. Η σχέση αυτή δεν καταγράφηκε μεταξύ των γυναικών.

Η αισιοδοξία φερόταν να είναι επιβοηθητική στον έλεγχο του κινδύνου της καρδιακής νόσου. Βεβαίως η αίσθηση του ατομικού κινδύνου εκδήλωσης καρδιακού νοσήματος ήταν εξίσου σημαντική. Επιπρόσθετα, το χρόνιο στρες από μόνο του μπορεί να έχει ψυχολογικές επιπτώσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Οι ερευνητές κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από συνεντεύξεις που πήραν από 1.678 γυναίκες και 1.138 άνδρες, 35-75 ετών χωρίς ιστορικό καρδιακής νόσου στην αρχή της μελέτης. Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν τον ατομικό κίνδυνο εμφράγματος τα επόμενα πέντε χρόνια ως υψηλό, μέσο ή χαμηλό, συγκριτικά με άλλα άτομα ίδιας ηλικίας και φύλου.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν το σκορ κάθε συμμετέχοντα σύμφωνα με την Κλίμακα Framingham Risk Score, ένα βασικό εργαλείο μέτρησης του ατομικού κινδύνου εμφράγματος εντός της προσεχούς 10ετίας, σύμφωνα με την ηλικία, το φύλο, την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη και το κάπνισμα. Εντός των επόμενων 15 ετών, 98 συμμετέχοντες απεβίωσαν από στεφανιαία νόσο ή εγκεφαλικό επεισόδιο. 

Γενικά, οι άνδρες που στην αρχή περιέγραφαν τον εαυτό τους ως χαμηλού κινδύνου ήταν λιγότερο πιθανό από άλλους να αποβιώσουν από καρδιαγγειακή νόσο. 

Καταλήγοντας, λοιπόν, θα ισχυριστώ πως το καλύτερο φάρμακο τόσο για την αποφυγή μιας ασθένειας όσο και για την θεραπεία της είναι η αισιοδοξία και η καλή ψυχολογική διάθεση καθώς από ότι φαίνεται… όλα είναι στο μυαλό!

Γράφει η Δήμητρα Τσιλιμίγκρα, 

απόφοιτη Νοσηλευτικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,

για το InVeria.gr

 (www.dimimed.blogspot.gr)