Η Υγεία στα χρόνια της κρίσης

Γράφει η Ιωάννα Δουκίδου*  

Είναι γνωστή η ρήση «Υγεία πάνω απ’ όλα» και όλοι μας συμφωνούμε σε αυτό. Υγεία σημαίνει να είναι κάποιος υγιής σωματικά και ψυχολογικά. 

Όμως, πώς γίνεται να διασφαλίσουμε τη μία τουλάχιστον από τις δύο αυτές προϋποθέσεις, σήμερα που η οικονομική κρίση έφερε πολλαπλής φύσης προβλήματα, παροχή εργασίας χωρίς μισθό και κυρίως ανεργία, διαμάχες μέσα στην οικογένεια, διαζύγια, διατάραξη σχέσεων με τους συνανθρώπους μας και πάει λέγοντας; 

Το άτομο, βλέποντας τον εαυτό του να περιέρχεται σε μια δεινή οικονομική κατάσταση, μένοντας χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς οικογένεια,  αποκτά ψυχολογικά προβλήματα. Είναι σύνηθες και συχνό τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της κατάθλιψης. Η καλή ψυχολογία που ελλείπει, κατά κοινή παραδοχή, είναι το 90 % της υγείας μας. 

Καίριο και επίκαιρο ζήτημα που αφορά ιδίως την υγεία στον τόπο μας, είναι αυτό του Νοσοκομείου της Βέροιας. Εργαζόμενοι, ασθενείς παραπονιούνται συνεχώς για τα πολλαπλά προβλήματα.  Πρώτα απ’ όλα διεκδικούν Δημόσια δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, που αποτελεί δικαίωμα του καθενός μας. Ίδρυση νοσοκομείων και όχι κατάργησή τους, κατάργηση του χαρατσιού-αντιτίμου που επιβλήθηκε στους ασθενείς για εισαγωγή και εξετάσεις. Βελτίωση των υλικοτεχνικών υποδομών, κάλυψη των ελλείψεων σε αναλώσιμα υγειονομικά υλικά, άμεση στελέχωση με περισσότερο και ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό και ιδίως για το Νοσοκομείο της πόλης μας, όπου πολλά τμήματα και κλινικές όπως η Χειρουργική, η Ορθοπεδική, η Ουρολογική, το Αναισθησιολογικό υπολειτουργούν ή δε λειτουργούν καθόλου. 

Ειδικά για τη Μαιευτική – Γυναικολογική, όπου μέχρι πρόσφατα, οι γυναίκες αναγκάζονταν να πηγαίνουν σε δημόσια νοσοκομεία άλλων πόλεων ή σε ιδιωτικές κλινικές, με υπέρμετρο χρηματικό κόστος, για να γεννήσουν, οπότε και ξεκίνησε - ας ελπίσουμε για πάντα! - πάλι να λειτουργεί. Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζει και το Νοσοκομείο Νάουσας,  όπου εδώ και περίπου 18 μήνες έχει καταργηθεί η Μαιευτική - Γυναικολογική Κλινική του. 

Λόγω των ελλείψεων προσωπικού, δεν υπάρχει ασφαλής εφημέρευση, σοβαρά και επείγοντα περιστατικά μένουν χωρίς χειρουργική κάλυψη. Γιατροί και ασθενείς είναι εκτεθειμένοι, οι μεν διότι από πολλούς «απαιτητικούς» θεωρούνται υπεράνθρωποι που θα έπρεπε να είναι πανταχού παρόντες σε κάθε εξέταση ή χειρουργείο, για τους δε διότι τίθεται θέμα επιβίωσης. Τα κενά καλούνται να υπερ-καλύψουν ειδικευόμενοι άλλων κλινικών, που έχουν ήδη καλύψει τις απαιτούμενες και υποχρεωτικές από το Νόμο εφημερίες. Οι λίγοι ιατροί που απέμειναν αποχωρούν σιγά σιγά και το όλο σύστημα του Νοσοκομείου απειλείται με διάλυση ! 

Παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες, επιστολές του προσωπικού του Νοσοκομείου, παρά τις μηνυτήριες αναφορές των αυτοδιοικητικών αρχών, ουδείς έχει δώσει ακόμη οριστική λύση στα προβλήματα.

Η εγκληματική αδιαφορία, η πολιτική υποχρηματοδότησης της Υγείας, και η μετέπειτα εμπορευματοποίησή της μας αποδεικνύει πως ο κόσμος μας είναι μόνος. Οι κυβερνήσεις μας έχουν εγκαταλείψει, το μόνο που κυριαρχεί πάνω μας είναι η κρίση αξιών, η κρίση ηθικής, μια αδιαφορία και μια απαξίωση για τα πάντα.. Μια απαξίωση για τα πιο βασικά αγαθά που θα έπρεπε να είναι δεδομένα, υγεία, στέγη, φαγητό, θέρμανση.. Και ναι, τελικά, η κρίση κάνει κακό στην υγεία...

* Η συνεργάτης του InVeria.gr Ιωάννα Δουκίδου, είναι δικηγόρος στη Βέροια