Ο λύκος και τα τρία γουρουνάκια (του... Βελέντζα)!

Ο λύκος και τα τρία γουρουνάκια (του... Βελέντζα)!

Καλό σας βράδυ φίλοι μου,

η εκλογική διαδικασία, για όσους δεν το έχουν καταλάβει, έλαβε τέλος. Για να μην συνεχίσω, όμως, με τις τετριμμένες εκφράσεις, νίκησε η δημοκρατία, θα σεβαστώ το αποτέλεσμα (λες και μπορείς να κάνεις διαφορετικά!), θα προσπαθήσω, με τον δικό μου τρόπο, να ερμηνεύσω το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών. Για τις εκλογές σε κεντρικό επίπεδο, θα αναφερθούμε αργότερα, δεν είναι της ώρας (όπως λέμε μπιφτέκι και σουβλάκι στα κάρβουνα. Όχι άλλο κάρβουνο μωρέ!).

Που λέτε αγαπητοί μου φίλοι,

μια φορά και ένα καιρό, η μαμά γουρούνα και ο μπαμπάς γουρουνόπουλο φωνάξανε τα τρία μικρά τους παιδάκια που ζούσαν ξέγνοιαστα και ευτυχισμένα και τα είπανε: και τώρα παιδιά μου θα πάτε να ζήσετε μόνα σας, να δημιουργήσετε το δικό σας τσαρδί. Ο μπαμπάς και η μαμά γουρούνα είναι ο ανδρικός και ο θηλυκός πληθυσμός του δήμου μας. Το εκλογικό σώμα, με άλλα λόγια. Τα τρία γουρουνάκια είναι οι τρεις διαφορετικοί "τύποι" υποψηφίων, ή τρεις διαφορετικοί συνδυασμοί, εάν θέλετε. Το τσαρδί είναι ο δήμος μας, που πρέπει να διοικηθεί με συνέπεια και επιτυχία.

Το πρώτο γουρουνάκι, πήρε το δρόμο του και συνάντησε έναν κύριο που πουλούσε άχυρα και τρίχες. Σκέφθηκε, λοιπόν, "γιατί να κάθομαι να δουλεύω; ας φτιάξω γρήγορα ένα σπίτι με άχυρα". Το δεύτερο γουρουνάκι βρήκε πρόχειρα κάτι ξύλα. Σκέφθηκε κι αυτό “τα ξύλα γερά είναι, με αυτά θα φτιάξω το σπιτάκι μου”. Το τρίτο γουρουνάκι, το πιο γνωστικό απ’ όλα, πήρε το σακίδιό του στην πλάτη (όχι ίδιο με αυτό του ποταμιού!), κάθισε κι έχτισε ένα σπιτάκι με τούβλα και οπλισμένο σκυρόδεμα (ώρες - ώρες δεν παίζομαι!).

Ο λύκος, όμως, μυρίστηκε τα τρία γουρουνάκια. Πρώτα πήγε στο αχυρένιο σπιτάκι και το γκρέμισε φυσώντας. Το ίδιο συνέβη και με το ξύλινο σπιτάκι, δεν άντεξε. Στο τρίτο σπιτάκι, ο λύκος στην αρχή τα έχασε. Το σπιτάκι είχε αυτοματισμούς και καλώδια. Ήταν μελετημένο και κατασκευασμένο από ηλεκτρολόγο μηχανικό. Αφού δυσκολεύτηκε, άρχισε να φυσά με θυμό και λύσσα, αλλά το σπιτάκι άντεξε και τα τρία γουρουνάκια σωθήκανε. 

Όπως καταλαβαίνετε φίλοι μου,

το πρώτο γουρουνάκι ήταν ο τύπος του υποψηφίου που θέλησε με προχειρότητα και χωρίς να παρουσιάσει κάτι το ιδιαίτερο, με υποψηφίους κατά κύριο λόγο ότι να' ναι, να ξεγελάσει το λύκο, αλλά δεν τα κατάφερε. Κοινώς τον έφαγε η μαρμάγκα!

Το δεύτερο γουρουνάκι ήταν ο άλλος τύπος υποψηφίου που ήθελε και αυτός χωρίς ουσιαστικό πρόγραμμα, σχέδιο, οργάνωση αλλά με λαΐκισμό και κούφια λόγια, να κερδίσει και αυτός το δήμο. Ούτε και αυτός τα κατάφερε.

Το τρίτο γουρουνάκι όπως καταλαβαίνετε είναι ο συνδυασμός νικητής (συνδυασμός που περιείχε και πραγματικά γουρουνάκια, όπως την αφεντιά μου!). Είναι το γουρουνάκι που νίκησε, γιατί εργάστηκε αδιάκοπα, αθόρυβα και κυρίως, με ειλικρίνεια.

Συμπέρασμα για όσους δεν  έχουν ακόμη κατανοήσει:

τα δύο πρώτα "γουρουνάκια"  εάν συμμετέχουν με σοβαρότητα και στηρίξουν δημιουργικά το συνδυασμό του νικητή, χωρίς στείρα αντιπολίτευση, θα σωθούν και αυτά. Εάν μείνουν μόνα τους και απομονωμένα, ο λύκος θα τα εξαφανίσει. 

Πρέπει όμως να τονιστεί ότι ο λύκος στο σπιτάκι του νικητή δεν έπαθε ηλεκτροπληξία, την έβγαλε καθαρή κοινώς και αναμένει. Το "γουρουνάκι" - νικητής, έχει την ευκαιρία να προχωρήσει και να δημιουργήσει. Στην αντίθετη περίπτωση ο λύκος θα επιστρέψει με άγριες διαθέσεις.

Τώρα πολλοί θα εύχεστε να με φάει και μένα ο λυκάκος. Σας πληροφορώ ότι δεν γίνεται, γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα αντέξει. Θα πεθάνει από έμφραγμα!

Ιωάννης Ιασ. Βελέντζας

Διπλ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

Μετά από 15 χρόνια συνδικαλιστικής περιήγησης, 18 χρόνια γάμου και 21 χρόνια ως ελεύθερος επαγγελματίας κατέληξα : να ντύνομαι στη "μπουτίκ μπαμπάς & μαμά", να τρώω από το "μάρκετ πεθερός & πεθερά" και να σας "πολεμώ" με το πληκτρολόγιο μου.