Η «πρώτη Ανάσταση» στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Βεροίας

Το Μεγάλο Σάββατο 27 Απριλίου 2019, το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον κατάμεστο παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας.

Η ομιλία του Μητροπολίτη:

«Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν».

Μέγα Σάββατο σήμερα, παραμο­νή τῆς λαμπροφόρου ἡμέρας τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, καί πρό ὀλίγου ἀκού­σαμε στά ἀνα­γνώ­σμα­τα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τήν ἀρ­χή τοῦ βιβλίου τῆς Γενέ­σεως, τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου. «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν».

Μέ αὐτό τό ἀνάγνωσμα εἴχαμε ἀρ­χίσει τήν Καθαρά Δευτέρα τόν δρόμο τῆς νηστείας καί τοῦ πνευ­μα­τικοῦ ἀγῶνος στό στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακο­στῆς. Εἴχαμε ἀρχίσει τήν προσπά­θεια τῆς ἀναδημιουργίας τοῦ ἔσω ἀν­θρώπου μας μέ τή μετάνοια, τή νη­στεία, τήν ἄσκηση καί τήν προ­σευχή, καί αὐτό μᾶς ὑπενθύμιζαν τά ἀναγνώσματα γιά τή δημιουρ­γία τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό. 

Καί σήμερα ὁ κύκλος αὐτός τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσ­σαρακο­στῆς κλείνει, καί ἡ Ἐκκλη­σία μας διαβάζει καί πάλι τό ἴδιο ἀνάγνω­σμα ἀπό τήν ἀρχή τῆς Γε­νέσεως.

Γιατί τό κάνει αὐ­τό ἄραγε; Τό κά­νει γιά δύο λόγους. Ὁ πρῶτος εἶναι διότι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χρι­στοῦ ἀποτελεῖ τήν ἀρχή καί τήν ἀφετηρία τῆς ἀναδημιουρ­γίας τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώ­που. 

Ἡ ἁμαρτία καί ὁ θάνατος μέ τά ὁποῖα εἶχε συμπορευθεῖ γιά αἰῶ­νες ὁ ἄνθρωπος καταργοῦνται. Τά δεσμά τοῦ Ἅδου λύονται. Ἡ κτίση παύει νά συστενάζει καί αὐ­τή μαζί μέ τόν ἄνθρωπο ἐξαι­τίας τῆς ἁμαρ­τίας του. Ἡ σχέση τοῦ ἀν­θρώ­που μέ τόν Θεό ἀποκαθί­στα­ται καί «ζωή πολιτεύεται», ὅπως θά ἀκούσουμε ἀπόψε τό βρά­δυ στόν Κατηχητικό Λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάν­νου τοῦ Χρυσοστόμου. 

Ὁ Θεός μᾶς χαρίζει διά τῆς Ἀνα­στά­σεως τοῦ Υἱοῦ τή δυνατότητα μιᾶς νέας ζωῆς καί μᾶς καλεῖ νά περιπατήσουμε «ἐν καινότητι ζω­ῆς», ἀναγεννώμενοι πνευματικά διά τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν πού πηγάζει ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας καί τήν κατά Χριστόν ζωή πού μᾶς προσφέρει μέ τήν Ἀνά­­στασή του.

Ὁ δεύτερος λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μας διαβάζει καί πάλι σήμερα τήν ἀρχή τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως εἶναι γιά νά μᾶς ὑπενθυ­μί­σει ὅτι, ἀκόμη καί ἐάν κλείνει αὐτός ὁ κύκλος τῆς Ἁγίας καί Με­γάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁ κύκλος τοῦ ἐντονοτέρου ἀγῶνος γιά τήν πνευματική μας ἀναγέννηση, ἡ προ­σπάθειά μας δέν τελειώνει. Γιατί ποτέ κανείς δέν φθάνει στό τέλος τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ποτέ δέν τελειώνει ὁ πνευματικός ἀγώ­νας, ἀλλά ἡ προσπάθειά μας πρέ­πει νά εἶναι διαρκής, ἐφόσον ἡ ἁ­μαρτία ὑφίσταται στόν κόσμο καί ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶναι ἐπιρρε­πής σέ αὐτήν. Γι᾽αὐτό καί πάντοτε πρέπει νά κάνουμε νέα ἀρχή στόν ἀγώνα καί τήν προσπάθειά μας καί νά μήν ἐπαναπαυόμαστε ποτέ. 

Αὐτό ὅμως σημαίνει ἀκόμη ὅτι ὁ Θεός δέν μᾶς δίδει μία μόνο εὐ­και­ρία γιά νά ἀρχίσουμε ἤ γιά νά ἀνα­νεώσουμε τήν προσπάθειά μας νά ἀνακαινίσουμε τόν ἔσω μας ἄν­θρω­πο, ἀλλά μᾶς δίδει πολλές καί συνεχεῖς εὐκαιρίες, κατανοώντας τήν ἀδυναμία μας, τή ραθυμία μας καί τήν ἀδιαφορία μας πού μᾶς κάνουν νά χάνουμε τίς πνευμα­τι­κές εὐκαιρίες, νά τίς ἀφήνουμε νά περνοῦν καί νά ἀμελοῦμε τή σω­τηρία μας.

Ὅμως ὁ Χριστός ἐπιθυμεῖ δια­κα­ῶς τή σωτηρία μας. Γι᾽ αὐτό, ἄλ­λω­στε, ἔγινε ἄνθρωπος καί σταυ­ρώθηκε καί ἀναστήθηκε, γιά νά μᾶς χαρίσει τή λύτρωση καί τή σω­τηρία. Γι᾽ αὐτό καί μᾶς δίδει τό­σες εὐκαιρίες. Γι᾽ αὐτό καί θά ἀκού­σουμε ἀπόψε στόν Λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου πού προανέφερα, ὅτι ὁ Χριστός δέ­χεται τούς πάντες, καί τόν πρῶτο καί τόν ἔσχατο καί αὐτόν ἀκόμη πού ἔφθασε καί τήν δωδεκάτη. Διότι δέν θέλει κανένας νά χαθεῖ, ἀρκεῖ νά προσπαθήσει, ἀρκεῖ νά οἰ­κειοποιηθεῖ τή χάρη τῆς Ἀνα­στά­σεως, τή χάρη τῆς ἀφέσεως καί τῆς λυτρώσεως τῶν ἁμαρτιῶν ἡ ὁποία ἐπήγασε ἀπό τόν τάφο τοῦ Κυρίου μας, καί νά ἀγωνισθεῖ γιά τήν ἀναδημιουργία τοῦ ἑαυτοῦ του.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, τήν ὁποία ἤδη προανήγγειλε σήμερα μέ τούς ὕμνους καί τά ἀναγνώ­σμα­τά της ἡ Ἐκκλησία μας,  εἶναι μία τέτοια εὐκαιρία, τήν ὁποία μᾶς ὑπενθύμισε καί τό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῆς Γενέσεως. 

Ἄς μήν τήν ἀφήσουμε ἀναξιο­ποί­ητη, ἀλλά ἄς προσφέρουμε τήν ψυχή μας στόν Χριστό, πού σέ λί­γες ὧρες θά ἀναστηθεῖ, γιά νά τήν ἀνα­στήσει μαζί του καί νά τήν ἀνα­καινίσει.

Ἄς τοῦ προσφέρουμε τή μετά­νοιά μας καί τή θέλησή μας ὥστε νά δημιουργήσει μέσα μας τόν νέ­ον ἄνθρωπο, «τόν κατά Θεόν κτι­σθέ­ντα» καί τόν ἀνακαινού­με­νο μέ τή χάρη τῆς Ἀναστάσεώς του καί νά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία.

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και...  μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

InVeria.gr