Ο μικρός τυμπανιστής, σήμερα... (editorial)

 

Μου ‘παν έλα να πάμε να δεις, παιδάκια παίζουν σ’ ωραία αυλή... Στου σπιτικού χωμένα την ζεστασιά, κι ανοίγουν δώρα με χαρά, τι πολλά… 

Με τραπέζια, χαρά και κρασί, με μελωδίες, τραγουδάκια, όλοι μαζί... Τις γιορτινές ημέρες ωραία περνούν, κι όλες τις έγνοιες τους με μιας τις ξεχνούν…

Μου ‘παν έλα να πάμε κι αλλού, όπου παιδάκια δεν γιορτάζουν παντού... Σ’ ένα υπόγειο υγρό σκοτεινό, δεν έχουν χρόνο για χορό γιορτινό…

Δίχως δώρα το δέντρο κοιτά, τα δακρυσμένα μάτια που είναι θολά... Καμιά αγάπη και καμιά ζεστασιά, το κρύο τώρα τους τρυπά την καρδιά… 

Μου ‘παν έλα να δεις και αυτό, σε ένα μισογκρεμισμένο παλιό σπιτικό... Εκεί που ζούσαν και γελούσαν παιδιά, τώρα η θλίψη μοναχά κυβερνά…

Του πολέμου τα «δώρα» κοιτώ και τα χαλάσματα που είναι εδώ... Στης Παναγιάς κρυμμένα την αγκαλιά, παιδιά που σκότωσαν θηρία κακά…

Σαν τα βλέπω, η καρδιά σταματά. Και δεν μου γελάν…

(*Παραλλαγή στο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Ο Μικρός τυμπανιστής»)

(EDITORIAL, του Νίκου Βουδούρη, στην ψηφιακή εφημερίδα "InVeria" της Κυριακής 24 Δεκεμβρίου 2023, φύλλο 87)