.jpg)
Σε σιωπηλή διαμαρτυρία προχώρησαν πριν και κατά τη διάρκεια της παρέλασης οι δάσκαλοι και οι καθηγητές Ημαθίας, όπως είχαν δηλώσει εδώ και μέρες. Η διαμαρτυρία πραγματοποιήθηκε στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως, Βενιζέλου και Εληάς.
Όπως είχαν ήδη αναφέρει σκοπός τους είναι να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή τους απέναντι στην κυβέρνηση για τα μέτρα που παίρνονται.
Όπως είχαν ήδη αναφέρει σκοπός τους είναι να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή τους απέναντι στην κυβέρνηση για τα μέτρα που παίρνονται.
Λ.Μ.
1 Σχόλια
Οι δάσκαλοι αυτής της πόλης αγωνιζόμαστε γιατί γνωρίζουμε ότι τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ «όσοι το χάλκαιον χέρι βαρύ
Π. Ε . ΗΜΑΘΙΑΣ του φόβου αισθάνονται
ζυγόν δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»
Ανδρέας Κάλβος
Συμπολίτες-Συμπολίτισσες
Τιμούμε σήμερα, για μια ακόμη φορά την επέτειο της επανάστασης του 1821.Επέτειος πολύ σημαντική αφού αυτή λευτέρωσε από μακραίωνη δουλεία το λαό μας.
Σήμερα η γιορτή αυτή αποκτά μοναδική σημασία. Γιατί η απόφαση αυτή που πάρθηκε τότε απ’ το λαό μας για ανειρήνευτο αγώνα κατά της τούρκικης σκλαβιάς , μπορεί και πρέπει να γίνει δίδαγμα ζωής και για μας ,για το σήμερα.
Μια χούφτα ραγιάδες όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία. Κατάφεραν αυτό που φαίνεται ακατόρθωτο, αδύνατο! Φέραν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω! Λίγοι απέναντι σε ισχυρούς δυνάστες μπόρεσαν κι άνοιξαν νέα σελίδα για το λαό μας, έπειτα από αιώνες μαρτυρικής σκλαβιάς. Χάραξαν με τη ζωή τους νέο δρόμο-το δρόμο της ελευθερίας-έχοντας στην προμετωπίδα του αγώνα το σύνθημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ!»
Η πορεία του λαού μας αποδείχτηκε πολύ δύσκολη. Είμαστε ένας λαός που ποτέ δε χάρηκε τη λευτεριά του. Πάντα κυνηγημένοι, πάντα στα όρια της επιβίωσης, πάντα «υπό τη σκιά των προστατών»μας.
1940-Και πάλι κατοχή. Πάλι ηρωικός αγώνας, ξεσηκωμός και πάλι στα βουνά , όπως μας δίδαξαν οι ήρωες του ’21!
Νικητής ο λαός, μα και πάλι σίδερα, φτώχεια , προσφυγιά κι εξαθλίωση. Γεμάτη η Ευρώπη κι ο κόσμος ολόκληρος από σάρκα κι αίμα ελληνικό, αίμα μεταναστών.
Ένας λαός δουλευτάρης κατάφερε ξανά να σηκωθεί. Μα και πάλι τον ρίξανε κάτω. ΧΟΥΝΤΑ, διώξεις, τρομοκρατία κι αγώνας. Πολυτεχνείο , Μεταπολίτευση.
25η Μαρτίου 2012
Συμπολίτισσες-Συμπολίτες
Σήμερα το 2012 η ιστορία του λαού μας επαναλαμβάνεται για άλλη μια φορά. Για άλλη μια φορά τούτος ο λαός σπρώχνεται στην άκρη, μας εξανδραποδίζουν. Όσοι στον τόπο μας κατέχουν τον πλούτο, σε αγαστή συνεργασία με ξένους «προστάτες».
Σκλαβώνουν το λαό μας στους παγκόσμιους πιστωτές, στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Μας κλέβουν το μέλλον, κλέβουν το μέλλον των παιδιών μας.
Οι δάσκαλοι αυτής της πόλης αγωνιζόμαστε γιατί γνωρίζουμε ότι τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο!
Όταν οι λαοί πάρουν αποφάσεις, όταν οι λαοί αναλάβουν την ευθύνη της ζωής τους , μπορούν να πετύχουν τα πάντα!
Ας αγωνιστούμε όλοι για να προσθέσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη που μας αρνούνται.
«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει : μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη. Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο. Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβία σα σημαία, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες. Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές, που ‘λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα».
Οδυσσέας Ελύτης
Βέροια 25 Μαρτίου 2012
Το σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)