Φαβέλες - Κοινωνικό Κράτος: 1-0 (άρθρο της Ιω. Δουκίδου)

Φαβέλες - Κοινωνικό Κράτος: 1-0 (άρθρο της Ιω. Δουκίδου*)...

Θεσμός του Μουντιάλ. Ένα θέαμα πραγματικά απολαυστικό για άντρες και γυναίκες, μια γλυκιά αναμονή κάθε τέσσερα χρόνια.

Ένας τέτοιος θεσμός θα έπρεπε κατ’ αρχάς να διοργανώνεται σε μια χώρα που ευδαιμονεί, που  ήδη διαθέτει εξοπλισμό, γήπεδα, εγκαταστάσεις, και να έχει τελικό σκοπό να συγκεντρώνει χρήματα για τα άπορα παιδιά κάθε χώρας, για να τα προσφέρει φαγητό, στέγη, αξιοπρεπή διαβίωση. 

Να έχει τέλος πάντων έναν κάποιο ανθρωπιστικό σκοπό. Όχι να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό μιας ήδη κατεστραμμένης χώρας, με τελικό στόχο να παίρνει εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρήματα η ήδη εύπορη ομάδα που κερδίζει.

Είναι οξύμωρο σχήμα πραγματικά αυτό που βλέπουμε στις οθόνες μας. Από τη μια ο πλούτος,  η ευδαιμονία, τα τεράστια καλοφτιαγμένα γήπεδα και οι  χλιδάτοι αγώνες, που στοίχισαν πόσα εκατομμύρια ευρώ στη χώρα και κάπου εκεί απέναντι, ημίγυμνα παιδάκια με κουρέλια να κοιτάζουν τα πυροτεχνήματα και το υπερθέαμα από μακριά, μέσα από τη δικιά τους «οριογραμμή», αυτήν που χωρίζει τη φτωχικιά Βραζιλία από την πλούσια, κρατώντας μια μπαλίτσα στο χέρι, δίπλα στα σπίτια τους, τις φαβέλες. 

Για το σκοπό του μουντιάλ δαπανήθηκαν τεράστια ποσά, μειώθηκαν κοινωνικές παροχές, αυξήθηκαν τα εισητήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το κόστος του μουντιάλ ξεπέρασε τον αρχικό σχεδιασμό (συγκεκριμένα στοίχισε πάνω από 10 δις δολλάρια). 

Για να δούμε το κόστος του μεγάλου αυτού αθλητικού γεγονότος:

Κόστος εγκαταστάσεων: 10,2 δις ευρώ

Συμμετοχή FIFA: 1,46 δις ευρώ

Έσοδα που αναμένει η FIFA: 2,9 δις ευρώ

Ο νικητής θα πάρει 25 εκατομμύρια ευρώ

Οι ομάδες θα μοιραστούν 236 εκατομμύρια ευρώ...

Το 6% του πληθυσμού της Βραζιλίας, ποσοστό που αντιστοιχεί σε  11.400.000 ανθρώπους, ζει σε φαβέλες. 

Εκεί, διακίνηση ναρκωτικών, συμπλοκές συμμοριών, βιασμοί, πυροβολισμοί, απαγωγές, είναι συχνά φαινόμενα.

Πώς να ξεχαστεί το 2009 η κίνηση της κυβέρνησης της Βραζιλίας να χτίσει ένα τεράστιο τείχος ώστε να κρύψει τις φαβέλες από τα μάτια των τουριστών που είχαν πάει να παρακολουθήσουν τότε το υπερθέαμα του παγκόσμιου κυπέλλου; ...πόσο απάνθρωπη!! 

Άνθρωποι να ψάχνουν φαγητό μέσα σε κάδους σκουπιδιών, ενώ οι φίλαθλοι να πετάνε ταυτόχρονα τα απομεινάρια των φαγητών τους φεύγοντας ικανοποιημένοι από το γήπεδο. Εικόνες ντροπής και εμείς απλά αποχαυνωμένοι κοιτάζουμε τους αγώνες όλο δέος.

Στο μυαλό μου αντιπαραβάλλω τη σκληρή πραγματικότητα της Βραζιλίας με αυτήν της Χώρας μας. Εκατοντάδες άνθρωποι ψάχνουν καθημερινά στα σκουπίδια για φαγητό, είναι άστεγοι, χωρίς εργασία, χωρίς αξιοπρέπεια. Εμείς απλά περνάμε από δίπλα τους κουνώντας το κεφάλι, χωρίς να κάνουμε τίποτα ουσιαστικό.

Μήπως οι επόμενες φαβέλες είμαστε εμείς; Ας το απευχηθούμε για όλους.

Mπορείτε να διανοηθείτε πόσο πολύ θα είχε βελτιωθεί το επίπεδο διαβίωσης, εάν διέθεταν 25 εκατομμύρια ευρώ για άπορους και άστεγους; Πόσο μάλλον τα 236 εκατομμύρια ευρώ,  ή τα 10 δις;

Επείγει όσο ποτέ, οι κυβερνήσεις του κόσμου όλου να αποκτήσουν ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Να εξασφαλίσουν κυβερνητικές δομές, προγράμματα και κοινωνικά μέτρα για όλους τους πολίτες τους, ιδίως για όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρέπει να απεκδυθούν τη δική τους «φαβέλα» της αδιάφορης και άσχημης «ψυχής» τους και να αναλάβουν επιτέλους δράση, είτε έχει προηγηθεί ένα ΔΝΤ, είτε μια τεράστια αθλητική διοργάνωση. 

Δυστυχώς όμως, η σημερινή θλιβερή πραγματικότητα καταδεικνύει ένα κατάφωρα ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ Κοινωνικό Κράτος Δικαίου σε διεθνές επίπεδο. 

Κοινωνικό κράτος, ώρα ΜΗΔΕΝ...

* Η συνεργάτης του InVeria.gr Ιωάννα Δουκίδου, είναι δικηγόρος στη Βέροια