Άποψη: Μετά την δημοσίευση στον τύπο της ανακοίνωσης για την ορκωμοσία της νέας Διοικούσας Επιτροπής στο Ιερό Προσκύνημα Παναγία Σουμελά, που έγινε Την Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2014, μπορούμε να παρατηρήσουμε ορισμένα ζητήματα και να θέσουμε ανάλογα ερωτήματα όπως,
- Δεν ασκείται διοίκηση από διοικητικό συμβούλιο αλλά από Διοικούσα Επιτροπή που κατανέμει αρμοδιότητες όχι σε συμβούλους αλλά σε επιτρόπους και δεν έχει πρόεδρο αλλά εκτελεστική γραμματεία.
Όταν έχεις μισό αιώνα περίπου πρόεδρο από μια οικογένεια και έχεις καεί από το γάλα …. φυσάς και το γιαούρτι. Δεν θέλεις ούτε και να ακούς πλέον την λέξη πρόεδρος, πόσο δε να «κατασκευάζεις» κάτι καινούργιο και να ξαναβάζεις πρόεδρο.
Και ο μητροπολίτης Βέροιας δεν ήθελε τον τίτλο του προέδρου; Τόση φοβέρα ;
- Τα μέλη που απαρτίζουν την «διοίκηση» είναι 10 αντί για 11, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Νέο Κανονισμό του 2010, τον οποίο εγκαίρως προσέβαλε η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας στο ΣτΕ, μετά από την 52/2009 Γνωμοδότηση της oλομέλειας του Ν.Σ.Κ..
Ποια η εμπιστοσύνη σε μια διοίκηση όταν τα ίδια τα μέλη της κάνουν παράβαση των άρθρων του Νέου Κανονισμού, μη τηρώντας την ίδια την σύσταση της Διοικούσας Επιτροπής με τον προβλεπόμενο αριθμό αλλά και την εκπροσώπηση ;
Ο Δήμος Βέροιας εδώ και χρόνια δεν ορίζει εκπρόσωπο στην διοίκηση, με απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αντίθεση του στον τρόπο διοίκησης του πρώην Ιδρύματος και νυν Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά.
Και φυσικά
- δεν αποφέρει νομιμότητα καμιά δημοσίευση στο ΦΕΚ, οποιασδήποτε δραστηριότητας ενός φορέα (η δημοσίευση μπορεί να είναι πολλές φορές και υποχρέωση).
Ο Έλληνας πολίτης γνωρίζει ότι κάθε νόμος του κράτους πρώτα ψηφίζεται από την ελληνική βουλή και μετά δημοσιεύεται στο ΦΕΚ, αλλά και οτιδήποτε δημοσιεύεται στο ΦΕΚ δεν ανακυρήσεται αυτομάτως και νόμιμο (βλ. δημοσιεύεις ισολογισμών Α.Ε.)
Νοέμβριος 2014
Λάζαρος Ζευγαρόπουλος
πρώην πρόεδρος Ευξείνου Λέσχης Βέροιας
1 Σχόλια
Η φράση "και ο Άγιος φοβέρα θέλει" λέγεται ειρωνικά για όσους ανευλαβείς και αφελείς το πιστεύουν αυτό το πράγμα. Θυμίζει τον ανόητο βοσκό της διηγήσεως που δεν μπορούσε να εισέλθει στο ξωκκλήσι, διότι κρατούσε την γκλίτσα με τα δυο χέρια οριζόντια, πίσω από το κεφάλι του. Μόλις την σήκωσε καθέτως, απειλητικά προς το τέμπλο, χώρεσε, φυσικά, να περάσει, και οδηγήθηκε στο γελοίο συμπέρασμα ότι... τον φοβήθηκε ο Άγιος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιό σας για την ανάρτηση (παρακαλούμε να τηρούνται οι όροι που αναφέρονται στους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας)