Για τον Νίκο Ρωμανό (άποψη)

ΑΠΟΨΗ: Αύριο είναι του Αγίου Νικολάου και θα μπορούσε ο ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ Νίκος Ρωμανός να γιορτάζει την ονομαστική του γιορτή ελεύθερος σε κάποιο μπαράκι ή στα μπουζούκια όπως σχεδόν όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Δεν συμβαίνει γιατί αυτό το εικοσάχρονο παιδί αποφάσισε να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο. 

Τον δρόμο της διεκδίκησης ενός καλύτερου αύριο για αυτόν και την υπόλοιπη κοινωνία. Μάλλον με λάθος τρόπο. Όμως ας αναλογιστούμε τι πρότυπα και παραστάσεις είχε έως τώρα στη ζωή του? Μικρός είδε τον φίλο του Γρηγορόπουλο να σκοτώνεται από τις δυνάμεις της αστυνομίας, βλέπει την χώρα του και κυρίως τα νιάτα της να καταστρέφονται και αυτός αντί να  βολευτεί γιατί θα μπορούσε να το κάνει, αντιδρά και διεκδικεί. Συλλαμβάνεται για τη ληστεία στο Βελβενδό και όπως επιβάλλει ο νόμος καταδικάζεται σε φυλάκιση. Εκεί διαβάζει στο σχολείο της φυλακής και πετυχαίνει να εισαχθεί σε σχολή. Ίσως αυτό βέβαια να ήταν το λάθος του, γιατί απέδειξε στους κατήγορους του ότι μπορεί να βάζει στόχους και να τους πετυχαίνει μέσα από την σκληρή πραγματικότητα της φυλακής.

Από την άλλη πλευρά έχεις την απάνθρωπη και εκδικητική στάση της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και την κατά τα άλλα άτεγκτη ελληνική δικαιοσύνη που εξαντλεί την αυστηρότητα της και δείχνει την βαθειά υποκρισία της σε ένα εικοσάχρονο παιδί, παρόλο που όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι σπουδές μέσα από τη φυλακή βοηθούν κατά πολύ την ομαλή επανένταξη των φυλακισμένων. Οι δικαιολογίες είναι αστείες. Οφείλει η ελληνική κυβέρνηση άμεσα να βρεί μία λύση που θα επιτρέπει στο Νίκο Ρωμανό να σπουδάσει μέσα από την φυλακή αλλιώς θα είναι ηθική αυτουργός στον θάνατο του.

    Εύχομαι στο Νίκο Ρωμανό του χρόνου να γιορτάσει την γιορτή του ζωντανός και να μπορεί να συνεχίσει τις σπουδές του.

Δημήτριος Κων/νου Ταρατσίδης