"Στήλη... Άλατος": Ανασχηματισμός κυβέρνησης - Τα νέα δεδομένα (γράφει ο Απ. Μοσχόπουλος)

Γράφει και επιμελείται ο Απόστολος Μοσχόπουλος*: Στην αρχή της εβδομάδας, ανακοινώθηκε η πρώτη τροποποίηση του κυβερνητικού σχήματος από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας, τον Ιούλιο του 2019. 

Αν και αναμενόταν από τα δημοσιογραφικά γραφεία για πάνω από έξι μήνες, τελικά, λίγο η αδρανοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου, ελέω Covid-19, λίγο το γεγονός ότι αποδείχθηκε αληθές αυτό που έλεγε ο πρωθυπουργός για μικρές, βελτιωτικές κινήσεις και όχι κάτι πιο “σαρωτικό”,  η εξαγγελία του αυτές τις μέρες κατέστησε σαφείς κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις και πολιτικές κατευθύνσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπόλοιπο κοινό. Πιο συγκεκριμένα:

1) Σε ό,τι αφορά αμιγώς το σχήμα, παρατηρήθηκε με μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο ανασχηματισμός που ανακοινώθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Στέλιο Πέτσα, είχε μόνο “προσθετικό” χαρακτήρα και επ'ουδενί, διορθωτικό. Δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς με ασφάλεια αν ο πρωθυπουργός έτσι δηλώνει την πίστη του στο τρέχον επιτελείο ή αν απλώς “αρνείται” να του καταλογίσει φθορά ως προς το πολιτικό κόστος. Πάντως η δριμύτατη κριτική που δέχτηκαν κάποια από τα μέλη του, (κατά βάση οι επικεφαλής των υπουργείων Παιδείας, Νίκη Κεραμέως και Σοφία Ζαχαράκη, Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη και, εξ αριστερών, Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αλλά και ο ίδιος ο Στέλιος Πέτσας) ομολογουμένως, μοιάζει να μην κλόνισε στο ελάχιστο τη θεώρηση του Μητσοτάκη για τους εν λόγω υπουργούς του. Το ίδιο συμπέρασμα μοιάζει να βγαίνει και από το γεγονός ότι παρ'ότι η κυβέρνηση στις προεκλογικές εξαγγελίες της είχε δεσμευτεί για “μικρό και ευέλικτο σχήμα”, έχει καταλήξει να απαριθμεί συνολικά 54 μέλη.

2) Επίσης, αξίζει να δούμε ότι από τα τρία νέα πρόσωπα που εισήχθησαν στο κυβερνητικό σχήμα, μόλις ένα είναι γυναίκα (Ζωή Ράπτη, υφυπουργός Υγείας, αρμόδια για θέματα ψυχικής υγείας) μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο το ποσοστό ανδροκρατίας σε αυτήν την κυβέρνηση. Ασφαλώς, στον πρωθυπουργό μπορεί να “πιστώνεται” η πρώτη ορκωμοσία γυναίκας ΠτΔ στην ιστορία του τόπου, αλλά δεν θα έλεγε κανείς ότι αυτό είναι αρκετό, όταν η απουσία γυναικών σε επιτελικούς άξονες της κυβέρνησης είναι παραπάνω από εμφανής.

3) Σε κάτι πιο προσωπικό, η αναβάθμιση του Θεόδωρου Σκυλακάκη, σε τομεάρχη Δημοσιονομικής Πολιτικής, από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού σε συνδυασμό με την αντίστοιχη αναβάθμιση του υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων σε αναπληρωτή υπουργό, αρμόδιο για θέματα ιδιωτικών επενδύσεων, ίσως είναι μια “κίτρινη κάρτα” στους επικεφαλής υπουργούς Σταϊκούρα και Γεωργιάδη, με τον δεύτερο να χρεώνεται διάφορες κωλυσιεργίες και “ήξεις αφήξεις” στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, παρά το γεγονός ότι τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον πρωθυπουργό αυτές θα αποτελούσαν μοχλό ανάπτυξης της χώρας.

4) Σε επίπεδο πολιτικών και διακυβέρνησης, θεωρείται δεδομένη η περαιτέρω φιλελευθεροποίηση της χώρας, καθώς ο Μητσοτάκης μοιάζει ανυποχώρητος στο όραμά του για την ανάπτυξή της, μέσω των αποκρατικοποιήσεων και της νέας σελίδας που θα επέλθει μέσω αυτών των “success stories”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η επένδυση της Lamda Development στο Ελληνικό όπως και οι επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις των λιμένων Αλεξανδρούπολης και Ηρακλείου. Βέβαια, κάτι τέτοιο δε θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της αρχικής δημοσίευσης της μελέτης 14 σημείων υπό τον νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη με αντικείμενο την Ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας.

5) Αντιθέτως, και προς μερική έκπληξη κάποιων, το νέο κυβερνητικό σχήμα δεν παρουσίασε καμία απολύτως μεταβολή στα επιτελεία των υπουργείων Εξωτερικών, ούτε και Εθνικής Αμύνης παρά το γεγονός ότι η ένταση στο Αιγαίο ανέβηκε το πρόσφατο διάστημα σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους. Και αν, από τη μια, οποιαδήποτε αλλαγή ενδεχομένως να άλλαζε τις, δεδομένα εύθραυστες, ισορροπίες στην Μεσόγειο, από την άλλη, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, παρέμεινε για σημαντικό διάστημα σιωπηλός για τα τεκταινόμενα το διάστημα Φεβρουαρίου-Μαρτίου στον Έβρο, προτού παρουσιάσει (κατόπιν εορτής και αρκετά ύστερα του μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης) το δικό του “success story” στο θέμα της θέσπισης ΑΟΖ με την Ιταλία.

6) Σε εγχώριο επίπεδο, το νέο κυβερνητικό σχήμα κατέστησε σαφές ότι ο πρωθυπουργός επιθυμεί να έχει η τρέχουσα κυβέρνησή του το μέγιστο δυνατό “ανόθευτο” ιδεολογικό στίγμα. Παρά το γεγονός των εξαγγελιών του για συμμαχίες στον ευρύτερο “προοδευτικό χώρο”, ο Μητσοτάκης δεν αντάμειψε στο ελάχιστο το Κίνημα Αλλαγής, για την ουσιαστική του στήριξη στο “δύσκολο” νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων, όπως επίσης και δεν έδωσε ούτε αυτή τη φορά κάποιο αξίωμα στον Ευάγγελο Βενιζέλο, όπως φημολογούταν ότι αναμένεται κάποια συνεργασία μεταξύ των δυο τους. Υπενθυμίζεται ότι κατά την προεδρία του Βενιζέλου στο τότε ΠΑΣΟΚ (και έπειτα Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη), οι δύο τους συγκυβέρνησαν το διάστημα 2012-2015, επί πρωθυπουργίας Σαμαρά. 

Συνολικά, θα έλεγε κανείς ότι, ο παρών ανασχηματισμός δεν εξυπηρέτησε τόσο εσωκομματικά τον Μητσοτάκη, όσο παραδοσιακά τέτοιες ενέργειες είθισται να κάνουν, αλλά σίγουρα αποτέλεσε μια “επίδειξη σταθερότητας” εντός και εκτός συνόρων είτε λόγω της αυτοδυναμίας αυτής της κυβέρνησης, είτε λόγω της ενιαίας “γραμμής” που μοιάζουν να έχουν υιοθετήσει τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου υπό την “μπαγκέτα” του πρωθυπουργού, που δεν επιτρέπουν (προς το παρόν) τυχόν αντικαταστάσεις τους. 

* Η "Στήλη... Άλατος" είναι η νέα μόνιμη στήλη του InVeria.gr που επιμελείται ο νέος συνεργάτης μας Απόστολος Μοσχόπουλος, απόφοιτος Αγγλικής Φιλολογίας. 

Τα άρθρα της στήλης θα δημοσιεύονται κάθε Παρασκευή, στις 9 το πρωί. 

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και...  μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

InVeria.gr