Βέροια: "Έφυγε" ο δημοσιογράφος - εκπαιδευτικός Δημήτρης Καρολίδης

Έφυγε από τη ζωή, στα 66 του, ο Βεροιώτης δημοσιογράφος και συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Δημήτρης Καρολίδης, έπειτα από μήνες μάχης με τον καρκίνο.

Ο Δημήτρης Καρολίδης ασχολήθηκε - παράλληλα με την θητεία του στην εκπαίδευση - με την δημοσιογραφία επί πολλές δεκαετίες, συνεργαζόμενος με ΜΜΕ της Ημαθίας και όχι μόνο, ενώ από το 2007 ίδρυσε την ιστοσελίδα verianet.gr. 

Η πολιτική του κηδεία θα πραγματοποιηθεί στις 10 το πρωί της Τρίτης 21 Οκτωβρίου 2025, στο νεκροταφείο της Κοινότητας Τριποτάμου. 

***

Σχόλιο του Νίκου Βουδούρη, δημοσιογράφου - ιδρυτή του InVeria.gr:

Τον Δημήτρη Καρολίδη, τον "κύριο Τάκη" όπως τον αποκαλούσα πάντα, τον γνώρισα τον Φεβρουάριο του 2006, όταν έκανα τα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα σε τοπική εφημερίδα της Βέροιας, όπου ήδη συνεργαζόταν και αυτός. Εγώ στα 22, αυτός κοντά στα 50. Και όμως, παρά το "κύριε Τάκη" που κράτησα εθιμικά όταν τον προσφωνούσα, από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα ισότιμος, εξαιτίας της ανοιχτής αγκαλιάς του στα νέα παιδιά. Το ίδιο διαπίστωσα πως έκανε και αργότερα, καθώς στο verianet.gr έβλεπα νέα παιδιά να κάνουν τα πρώτα τους βήματα. 

Δεν ήταν εύκολος τύπος ο Καρολίδης. Σίγουρα καθόλου ευχάριστος για όσους "έπιανε" στην κριτική του. Είχε πάθη και έκανε λάθη, ως κανονικός άνθρωπος. Του άρεσε να είναι μαχητικός και μην "χαρίζεται". Αυτό έχει τίμημα. Σε προσωπικό επίπεδο υπήρχαν πολλοί που τον αγαπούσαν, αλλά και πολλοί που τον μισούσαν (κανείς δεν αγαπάει όσους τα λένε... χύμα)! Σε επαγγελματικό επίπεδο, είχε επίσης μεγάλες αντιπαραθέσεις, διότι όταν τολμάς να μιλάς και δεν επιδίδεσαι σε δημόσιες σχέσεις, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να γίνεις πολύ δυσάρεστος, ακόμα και να αδικήσεις κάποιους. 

Ένα πράγμα δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς: Ήταν άνθρωπος με πάθος για αυτό που έκανε, δουλευτεράς, ώρες ατέλειωτες στο ρεπορτάζ, στα τροχαία, στα γήπεδα, στα δημοτικά συμβούλια... Ήταν ένα "κεφάλαιο" στην τοπική δημοσιογραφία και τους τελευταίους μήνες που πάλευε με τον καρκίνο (σταματήστε να τον λέτε "επάρατο νόσο", ο καρκίνος έχει όνομα, δεν ξορκίζεται με... κατάρες, αλλά με πρόληψη και αγώνα) έγινε αισθητή η απουσία του από τα δημοσιογραφικά πράγματα. 

Προσωπικά, θα τον θυμάμαι με σεβασμό. Για όσα έμαθα δίπλα του, για όσα διαφώνησα μαζί του, για όσα περάσαμε, για όσα παλέψαμε... 

Καλό ταξίδι (κ.) Τάκη μου, ας είναι ελαφρύ το χώμα... 

Νίκος Βουδούρης