Άρθρο Παπαγιάννη για λογαριασμούς της ΔΕΥΑΒ

«Σοβαρότητα και πολιτική ή πώς πρέπει να αξιοποιηθεί ο υδάτινος πλούτος ή πώς δεν πρέπει να αυξάνονται οι λογαριασμοί νερού όταν δεν παρέχεται νερό»

Του Γιάννη Παπαγιάννη

Η Βέροια, όπως, εξάλλου, αποκαλύπτει και η ετυμολογία του ονόματός της, είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη νερού και μάλιστα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ποτάμια, ποταμάκια, ρυάκια ρέουν αιώνες τώρα στις πλαγιές του Βερμίου και των Πιερίων αλλά και του αστικού κέντρου της πόλεως. 

Το σημείο που οι αρχαίοι μας πρόγονοι έκτισαν τη Βέροια οφείλεται στην ύπαρξη του αφθόνως ρέοντος νερού στο κέντρο και τις παρυφές της σημερινής πόλης. Οι κάπως παλαιότεροι θυμούνται τους ευχάριστους ήχους, τη δροσιά και την αγαλλίαση που προκαλούσαν τα νερά και οι μικροί καταρράκτες που διέσχιζαν πολλά σημεία της πόλης. Κάποιοι, κακώς, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν εκτίμησαν ότι ήταν καλό να τα καλύψουν και να εκτρέψουν τη ροή τους, ενώ σε όλη την Ευρώπη και τον ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο οι κοινωνίες τα αναδεικνύουν.

Τα νερά φυσικά συνεχίζουν να ρέουν σε αφθονία, ενώ η ανθρώπινη παρέμβαση για την αξιοποίηση του άφθονου υδάτινου πλούτου στη Βέροια είναι ακόμη σε στάδιο πρώιμο και χωρίς μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Οι αρμόδιοι περί των υδάτων της Βέροιας, αναφέρομαι ρητά όχι στους διοικητικούς παράγοντες και το υπαλληλικό δυναμικό αλλά στους πολιτικούς προϊσταμένους, δεν χαράσσουν ουσιαστική πολιτική ύδατος αλλά περιορίζονται σε μια απλή διαχείριση, η οποία μάλιστα είναι ανεπαρκής και αναποτελεσματική. Οι αιρετοί άρχοντες της Βέροιας φέρουν την ευθύνη και το ηθικό και πολιτικό καθήκον να σχεδιάζουν την πολιτική αξιοποίησης των υδάτινων πόρων που στην περίπτωση της Βέροιας πρόκειται όχι απλά για πόρους αλλά για άφθονο υδάτινο πλούτο.

Ο βεροιώτικος υδάτινος πλούτος όχι απλά παραμένει ανεκμετάλλευτος αλλά εν έτει 2013 υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας που στερούνται, απίστευτο, το νερό. Η κατάσταση που ισχύει σε ορισμένες περιοχές αγγίζει τα όρια του πολιτικού σουρεαλισμού. Σε όλες τις περιοχές της Βέροιας, από την ψηλότερη κορυφογραμμή μέχρι το χαμηλότερο σημείο του κάμπου, βρίσκονται στάσιμα, υπόγεια ή  ρέοντα σε αφθονία νερά. Υπάρχουν ορεινοί οικισμοί, όπως το Σέλι,, το Ξηρολίβαδο και η Κουμαριά, που το μισό και παραπάνω χρόνο δέχονται συνεχείς βροχές, καλύπτονται από πυκνά χιόνια, είναι γεμάτες με φυσικά πηγάδια και υπόγεια ύδατα. Παρά ταύτα τους θερινούς μήνες που οι ανωτέρω οικισμοί κατακλύζονται από κατοίκους και επισκέπτες και αποτελούν πόλους έλξης, τουρισμού , πολιτιστικής προόδου και οικονομικής ανάπτυξης της Βέροιας δεν υπάρχει συνεχής και επαρκής υδροδότηση.

 Στα σπίτια, εν έτει 2013, οι πολίτες σπεύδουν να γεμίσουν κουβάδες και λεκάνες, όταν για ελάχιστες ώρες οι βρύσες έχουν νερό. Οι πολίτες επενδύουν σεβαστά ποσά για να αποκτήσουν κατοικίες, ενίοτε κανονικά αρχοντικά, και αφού ξοδέψουν μια περιουσία και εγκαθίστανται περιχαρείς στις οικίες τους μετά στερούνται το βασικό αγαθό, το νερό. Οι έλληνες και ξένοι τουρίστες απορούν ή μας αντιμετωπίζουν με συμπάθεια ή ως γραφικούς όταν διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν ούτε τα χέρια τους να πλύνουν ή να έχουν τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Πολλοί, βεροιείς και τουρίστες, απλώς γυρίζουν στη Βέροια για να φροντίσουν την ατομική τους καθαριότητα. Για φροντίδα κήπων, πλύσιμο αυλών, πότισμα φυτών κ.λπ. δεν μπορεί να γίνει λόγος. Ενώ το επίπεδο υπηρεσιών ύδατος αγγίζει αυτά τα ύψιστα και πρωτοποριακά σημεία ποιότητας, οργάνωσης και επάρκειας πολίτες της Βέροιας,, κάτοικοι του Σελίου, ειδικά εφέτος, είχαν μια ακόμη απρόσμενη «χαρά». Η δημοτική Αρχή τους «προσκάλεσε» να προσέλθουν στα ταμεία της ΔΕΥΑΒ για να «υποβάλλουν τις ευχαριστίες τους» για το τόσο καλά οργανωμένο, ποιοτικό και αποτελεσματικό επίπεδο παροχής υπηρεσιών ύδρευσης, καταβάλλοντας εφάπαξ διπλάσια τέλη ύδρευσης. Πού μπορεί να στηρίζεται πολιτικά ή ηθικά μια τέτοια απόφαση; Εύγε!